In het Noord-Hollandse Bergen ondernemen zes winkeliers sinds kort via een nieuw concept. Hemeltjelief is een coöperatie van zes winkeliers, die hun waar vanuit één pand verkopen en allemaal een eigen knop op de kassa hebben.

De artikelen laten zich het best vangen onder  de noemer cadeauartikelen: van sieraden tot olijfolie en van brocante tot zeep. De zes vrouwen hebben ieder hun eigen hoek met hun eigen producten en staan allemaal één dag per week in de winkel. “Ze huren voor minimaal een half jaar”, vertelt Josien Koomen, eigenaresse van het pand en één van de zes winkeliers.

Ziel uit de straat

Met haar zus runde Josien 26 jaar een bloemenzaak in het pand aan de Kleine Dorpsstraat, een klein straatje in het pittoreske centrum van Bergen. Omdat die winkel ‘oud en krakkemikkig’ was, lieten ze deze twee jaar geleden renoveren en betrokken een groter pand aan de nabijgelegen Raadhuisstraat. Gewend aan de grotere oppervlakte wilden ze daar niet meer weg. Josien: “Toen kwam de vraag: wat gaan we met deze winkel doen? Het ligt niet in de loop en sinds ons vertrek was de ziel uit de straat. “

Josien wilde niet dat haar pand lang leeg zou staan. ,,Voor het appartement hadden we snel een huurder gevonden, maar voor de winkel niet.” Daarom zocht ze zes ondernemers die de krachten wilden bundelen en genoegen namen met zo’n vijftien vierkante meter per persoon om hun koopwaar te presenteren. “Bij de eerste samenkomst kende niemand elkaar”, vertelt de onderneemster. Omdat er op het laatste moment iemand afviel, besloot Josien zelf de zesde winkelier in Hemeltjelief te worden. ,,Maar misschien is dat maar voor een half jaar.”

Lang niet alle vrouwen zijn, zoals Josien, doorgewinterde winkeliers. Ook de ambities verschillen onderling sterk. Waar de winkel voor de één een verlengstuk van een webshop is, is het voor de ander de mogelijkheid om naast een baan als docent iets bij te verdienen.

Voor Yvonne Schut bieden de vierkante meters in Hemeltjelief de mogelijkheid om tegen lage kosten een satellietwinkel te runnen. Ze heeft inmiddels acht jaar een winkeltje aan huis - op zo'n tweehonderd meter van Hemeltjelief - waar ze ambachtelijke producten als olijfolie en mosterd verkoopt. "De passanten mis je hier wel een beetje", zegt ze over haar eigen winkel die iets verder uit het centrum ligt dan Hemeltjelief. ,,Maar in het centrum betaal je al snel vierduizend euro per maand voor een winkel."

Rariteitenkabinet

Yvonne beseft dat ook Hemeltjelief niet op een ideale locatie is gevestigd. "Het is en blijft toch een verloren straatje." Ze denkt dat het nog wel even kan duren voordat het echt gaat lopen. "Je moet het ook niet doen om snel rijk te worden. Het moet groeien." Toch merkt ze, zo'n twee maanden na de opening, dat het concept aanslaat. Hoewel het aantal klanten nog wat achterblijft, zijn bezoekers erg enthousiast. "Sommigen mensen kopen van iedereen iets, zoals onlangs een vrouwtje dat haar rariteitenkabinet wilde uitbreiden."

Omdat de winkeliers ieder één dag per week in de winkel staan, moeten ze ook weten wat hun collega's aanbieden. Josien: "Je verkoopt toch beter als je er iets bij kunt vertellen." Yvonne mist naar eigen zeggen nog wat kennis over de stenen van collega Lonneke. "Maar we hebben nog een paar avonden in de planning om meer productkennis op te doen." Voor sommige collega's blijkt dat geen overbodige luxe. ,,Onlangs had iemand mijn olijfolie op de stoep gezet. Goed bedoeld natuurlijk, maar olijfolie verkleurt in het zonlicht."

Yvonne begon een maand later dan de andere winkeliers. Toen ze voor het eerst bij Hemeltjelief binnenstapte, was ze niet direct lyrisch. Vooral de presentatie van de producten viel haar een beetje tegen. "Het leek een beetje op een kofferbakmarkt." Nu de winkel anders is ingericht en de producten anders staan uitgestald, is ze wel enthousiast. ,,Wat mij betreft huur ik de ruimte voor nog een half jaar."

Knopen doorhakken

Eens in de twee weken vergaderen de dames. "Het is soms moeilijk om knopen door te hakken", vertelt Josien over het gepolder in de winkel. "We zijn toch zes kapiteins op één schip. Als iemand iets wil, moeten de andere vijf het er mee eens zijn."

Toch heeft dat volgens Josien tot nog toe niet voor grote problemen gezorgd. Wel merkt ze dat zij door haar jarenlange ervaring en haar dubbelrol als eigenaresse en winkelier vaak een adviserende rol naar de andere winkeliers heeft. "En er kwam laatst zelfs iemand uit Bussum langs om te vragen of ik hem wilde adviseren bij het opzetten van een soortgelijke winkel en restaurant", aldus Josien. Ze heeft de uitnodiging vriendelijk afgeslagen. "Dat adviseren vind ik helemaal niet zo leuk"

De vrouwen dragen allemaal op hun eigen manier bij aan de winkel. De één door te boekhouden, de ander met social media. Ook onderling helpen ze elkaar. "We zijn bijvoorbeeld niet allemaal even goed in etaleren", legt Yvonne uit. "Dus geven we elkaar tips." Ook besluiten ze tijdens de vergaderingen wie de komende maand de etalage mag inrichten. "En om de winkel spannend te houden, veranderen we iedere drie maanden de opstelling."

Stinkhonden

De dames zijn het er over eens dat het assortiment goed op elkaar moeten worden afgestemd. "Iemand wilde hier kleding voor dieren verkopen. Dat vonden we niet passen...", zegt Josien. "En stinkhonden in de winkel, dat willen we niet."  Ze legt uit dat de producten en assortimenten elkaar moeten versterken. "En we zijn er scherp op dat de producten elkaar niet overlappen." Ze wijst naar de kopjes op het aanrecht achter in de winkel. "Ik heb één van de winkeliers laatst geadviseerd die niet te verkopen. Ze verkoopt hamamdoeken en zeep. Kopjes passen daar niet tussen."

"Als één van ons na een halfjaar niet verder wil, kan er iemand anders bij", legt Josien uit. Hoewel ze inmiddels een wachtlijst van ondernemers heeft die vanuit Hemeltjelief willen verkopen, is het getal zes niet heilig. "Als één van de winkeliers het dubbele oppervlak wil huren kan dat. Dus ook vijf is mogelijk." Ze benadrukt dat de wensen van de andere ondernemers daarbij ook meewegen.  Josien heeft wel voorkeur voor een ondernemer. "Het zou leuk zijn als iemand hier goede koffie en thee wil verkopen."

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl